Maartje De Meulder

Ik schreef hier een tijdje geleden al over de Human Fertilisation and Embryology Bill in Engeland. Het is een tijdje stil geweest hierrond, urologist
maar sinds een week is de discussie weer in alle hevigheid opgelaaid. Deze keer blijft ze niet alleen binnen de Engelse Dovengemeenschap, page
maar wordt ze publiek gevoerd op televisie, in de kranten, op blogs en internetfora allerhande. Alles begon met het interview van een Doof koppel door de BBC.

Het debat is zeer complex en het vraagt tijd om de hele discussie op het internet te volgen. Annelies Kusters zet op haar blog één en ander op een rijtje. Een goed vertrekpunt om de hele discussie beter te kunnen begrijpen. Ga zeker ook af en toe eens terugkijken voor updates.

Vlaams Volksvertegenwoordiger Sven Gatz (VLD) vindt dat “doven en slechthorenden meestal op hun honger blijven zitten als het op cultuurbeleving aankomt”. Hij wil daarom concerten toegankelijker maken voor “personen met een auditieve handicap”, caries zo zegt hij op zijn blog en eerder deze week ook in een persmededeling.

Ik stel mij veel vragen bij dit soort initiatieven, en wel om verschillende redenen. Ten eerste blijkt uit het taalgebruik van de persmededeling dat doven weinig of niet aan cultuurbeleving kunnen doen. Tja, vanuit het perspectief van de horende wereld misschien niet. Dove mensen hebben inderdaad weinig kansen om deel te nemen aan “horende” cultuur: toneelvoorstellingen, theatervoorstellingen, concerten, … Maar uit berichten als deze lijkt het alsof wij aangewezen zijn op de cultuur van horenden om aan “cultuurbeleving” te doen, en we geen eigen cultuur hebben. Minister Anciaux subisidieerde het horend gezelschap Man man man met zeer vele euro’s, maar het Doof theatergezelschap Hand in ‘t Oog moet wel bij wijze van spreken elke euro omdraaien. (Ze zijn op dit moment wel in Bristol en waren ook al in Amsterdam, hoera!).

Ten tweede wordt het tolken van toneelvoorstellingen en dergelijke de laatste tijd voornamelijk (ik zeg “voornamelijk”, niet altijd) gedaan op initiatief van een aantal tolken VGT zelf, die contact leggen met de organisatoren van het evenement met de vraag of het getolkt mag worden. We kunnen ons afvragen of dit de taak is van tolken VGT, en ik ben niet de eerste die zich die vraag stelt.

Ten derde, en dit stoort me het meest van al: als men voorstelt een subsidiepot aan te leggen voor het tolken van culturele evenementen, kan men er dan alsjeblief ook één aanleggen voor tolken in ziekenhuizen, tolken op televisie, tolken in het onderwijs, enzovoort? Zaken die volgens mij véél belangrijker zijn, en die wel duidelijk gevraagd worden door de Dovengemeenschap? En kan men dan alsjeblief ook een subsidiepot aanleggen waarmee we een eigen tv-programma kunnen maken, zodat de Dovengemeenschap zelf haar eigen cultuur kan beleven en ook uitstralen naar de horende wereld?

Versta me niet verkeerd, er zijn prachtige muziekvoorstellingen, toneelvoorstellingen en andere culturele evenementen uit de “horende wereld” en dove mensen die geïnteresseerd zijn om dit te volgen via een tolk VGT, een voelstoel, een ringleiding of weet ik veel wat moeten daar alle kansen toe krijgen.
Maar kan de politieke wereld dan alsjeblieft ook aandacht hebben voor zaken die vanuit Fevlado al jarenlang gevraagd worden, zoals bijvoorbeeld een tolk op tv of een eigen tv-programma? Voor VGT op tv is de doelgroep blijkbaar “te klein”, maar voor het tolken van culturele evenementen (met een veel, veel, veel kleinere doelgroep) overweegt men een subsidiepot aan te leggen. Serieus, ik kan dat soms niet meer volgen.