Maartje De Meulder

Dubbel

verwijs naar blog Katrien
gebarentaal is “too sexy”
je kan er mensen mee helpen (zie tijdschrift)
studenten woordenboek maken

Een tijdje geleden kreeg ik een e-mail van een medewerker van Kanakna Productions, somnology met de vraag of ik wou meedoen aan een tv-programma. In maart 2008 maakt Marc Herremans samen met mensen met een “fysieke of sensoriële handicap” een drie weken durende expeditie doorheen Nicaragua, pharm en ze waren nog op zoek naar dove kandidaten.

Ik heb zelf geen interesse, maar ik was wel nieuwsgierig hoe het kwam dat ze nog geen dove kandidaten gevonden hadden. Dus ik mailde hen eens. Ik vertelde er ook bij dat er misschien dove mensen waren die zich niet echt konden vinden in het idee van “laten we eens iets doen met alle gehandicapten samen”. Met alle respect, maar ik vind het ook vaak vervelend dat men dove mensen op één hoop gooit met blinde mensen, rolstoelgebruikers, mensen zonder arm of been, mensen met een verlamming, … Ik zei dat er dove mensen zijn die zich niet zien als mensen met een handicap en dat die misschien wat afgeschrikt werden door woorden als “andersvaliden” en “mensen met een sensoriële handicap”.

Gisteren verspreidden ze opnieuw een oproep, en kreeg ik weer een mail.

“Beste,

In samenwerking met de vrt en Marc Herremans zijn we bezig met een nieuw
programma voor één. We zijn op zoek naar andershorigen die het avontuur
van hun leven willen beleven.”

“Andershorigen”. Grappig. Vanaf nu zijn we dus niet meer doof, maar gewoon “andershorend”.

Ze hebben toch hun best gedaan. Zo staat er in de begeleidende tekst ook:

Het is niet de bedoeling om jullie over dezelfde kam te scheren of te bestempelen, het
gaat over hét moment om duidelijk te maken wie jullie zijn… niet anders dan een ander.

Tof dat ze ook een dove persoon meewillen op expeditie, maar jammer dat het weer in zo’n sfeertje gebeurt van “we gaan eens laten zien dat we ondanks onze handicap toch heel wat kunnen”. Marc Herremans is daar ook wel erg mee bezig. Met alle respect trouwens. Maar ik blijf er altijd een dubbel gevoel over hebben. In ieder geval, ben benieuwd wie het zal worden.

Voor wie interesse heeft: inschrijvingsformulier vind je hier. (Vergeet niet er een foto bij te steken waarop zichtbaar is dat je doof bent. Huh?)

maartjedemeulder

7 November 2007

media

31 responses to “Dubbel”

Annelies

November 7, 2007 at 10:49 pm

Andershorend? Da’s idd een goeie grap. Eigenlijk proberen ze doven dan toch nog in het kader van ‘horen’ te plaatsen he 🙂 met een hoorapparaat hoor je anders ja, maar als je niets hoort? ben je dan ook andershorend????? :))))
Christel

November 8, 2007 at 1:45 am

We zijn toch wel anders dan horende mensen. Door het wegvallen van het gehoor gebruiken we onze andere zintuigen intensiever.
Maar hoe zit het dan met jullie definitie van ‘Doven als een taalminderheid’ ,mits jullie even goed Nederlands kennen als de horenden?
Een allochtoon ,die gebrekkig Nederlands spreekt,doet uiteraard een beroep op een tolk ,tot hij die taal voldoende onder de knie heeft. Maar een dove heeft steeds een tolk nodig,ook al kent hij/ze perfect Nederlands!
Dus voor de zichtbaarheid van je doofheid: vraag gewoon een gebarentolk naast je te staan en laat je zo vereeuwigen op het plaatje.
Bart

November 8, 2007 at 11:20 am

@annelies: ah ja, natuurlijk: als je “niets” hoort, hoor je natuurlijk ook “anders”, namelijk niets. 🙂

Ik denk erover om me kandidaat te stellen. Maar weet het nog niet goed.
Annelies

November 8, 2007 at 9:35 pm

he bart, ja je hebt wel een punt 🙂 maar het blijft focussen op ‘horend’ hé. je bent ‘anders’ dan horenden. je noemt een vrouw toch ook geen anders-man of niet-man 😉 een vrouw is een vrouw en een dove persoon is een dove persoon.

ik zou voor de zichtbaarheid van doofheid geen tolk naast me zetten. ik zou meer het eigene van de dovenwereld benadrukken (dus niet het medium warmee je toegang tot de horende wereld hebt) 🙂 bv. een foto laten maken van mezelf waar ik mijn naamgebaar doe 🙂 of mezelf laten schieten als ik ben aan het gebaren.

bart: gewoon doen! 🙂
Sven

November 9, 2007 at 7:05 am

Go go go Bartje!
Laat wat anders-horen van je! 😉
Go for it!
Glen

November 9, 2007 at 8:55 am

@ Annelies, je hebt gelijk…
Doven kunnen niet horen, dus ook niet anders horen (oftewel op een andere manier van “horen”). Ik vind het maar stom, om een letterlijke werkwoord een figuurlijke draai aan te geven om zo de dove zogezegd niet te kwetsen. Maar zonder te beseffen kwetsen ze de doven wel, want ze zijn dan zogenaamd weer eens “anders” dan anderen…

Trouwens sinds wanneer is het woord “doof” discriminerend geworden?

En ik vraag me af, moet die dove een gebarentaal-gebruiker zijn of niet? Ik denk het wel, om de dramatiek op de TV te verhogen.

@ Maartje, “Ik zei dat er dove mensen zijn die zich niet zien als mensen met een handicap”.
Ik heb geen probleem mee dat ik een auditief handicap heb. Eén van de zwaarste ( ! ) handicap die je maar kan hebben. Want het is namelijk niet fysiek zichtbaar, je kan moeilijk communiceren met het gros van de bevolking waardoor er eenzaamheid is.
Christel

November 9, 2007 at 2:43 pm

Wat Glen verwoordt, is helemaal waar. Onze doofheid is fysiek niet zichtbaar en door de communicatieproblemen is er eenzaamheid onder doven en slechthorenden. Wat Herremans met zijn project wilt aantonen,is dat wij ondanks onze ‘handicap’ toch ons in de grote wereld goed kunnen redden en ons alleszins niet laten belemmeren door ons ‘anderszijn’ ( ik bedoel hiermee op een zintuiglijke manier anders leven : onze ogen zijn onze ‘oren’,we zien dus zoveel meer dingen dan de horenden) en dat kan soms ook weer in ons voordeel zijn! Doven kunnen ook in een zeer lawaaiierige ruimte of met gesloten ramen ertussen, of op een afstand ongestoord communiceren, ruiken als de eersten verdachte geuren,bepaalde dingen eerder opmerken dan de horenden omdat ze niet afgeleid worden door geluiden,etc…ik denk dat daarom een enorm pluspunt kan zijn als een dove aan zo’n project deelneemt. Zo leert men op die manier ook de ‘sterke’ kanten van de dove en hoe met hen te communiceren,al dan niet improviserend. En zo ziet men dat wij toch weer niet anders zijn dan de anderen ,alleen maar dat wij elk op eigen manier onze talenten benutten om onze grenzen te verleggen ! Dat is volgens mij de bedoeling van Marc Herremans.
Neem nu bijvoorbeeld mijn interesse voor kunst. Ik heb drie jaar kunstgeschiedenis gevolgd in het museum voor Schone kunsten te Antwerpen. Het was niet evident om zonder tolk de cursussen te volgen,maar ook weer niet evident voor de tolk om al die kunsttermen te vertalen. Toch heb ik het klaargespeeld. Met de nota’s van de medecursisten (ze waren mijn ‘oren’) en met de powerpoints die nadien door een medestudente op internet werden geplaatst. Met de docenten werd er afgesproken om de examens schriftelijk af te leggen. Zo omzeil je je beperkingen en vind je telkens weer een oplossing. Mijn motto is steeds : ‘al wie niet kan horen,moet maar slim zijn’ en ‘de volhouder wint !’
Bart

November 10, 2007 at 1:39 pm

@Christel: op die manier “omzeil” je je beperkingen toch slechts gedeeltelijk? Vroeger deed ik het op dezelfde manier, en nu soms nog, als ik geen tolk vind, door mijn FM te gebruiken. Maar mét (goede!) tolk is het volgen van cursussen, vergaderingen, etc. véél minder inspannend. Als ik alleen afhankelijk ben van kopies en powerpoints (zoals toen ik maatschappelijk werk en moraal deed), mis je heel wat informatie. Toch?
Annelies

November 10, 2007 at 1:53 pm

maar de allerbeste “omzeiling” (al noem ik het niet zo) is natuurlijk als je les/een lezing/vergadering gebeurt IN een gebarentaal (dus niet onrechtstreeks via een tolk)

of niet?
Christel

November 10, 2007 at 3:35 pm

@Bart: Het is wel zo dat je op die manier niet 100% informatie bekomt. Ik had echter wel geluk dat het meisje, dat samen met mij kunstgesch. volgde,heel goed kon noteren. Sommige docenten gaven ook achteraf gedrukte cursussen mee. Bijkomende informatie zocht ik dan op in boeken of op internet. Het was voor mij veel eenvoudiger om zo te doen dan de hiaten in gebarentaal te moeten raden. Want voor vele kunsttermen bestaan nog geen specifieke gebaren ! Ik heb bepaalde lessen met tolk gevolgd en heb ondervonden dat ik toch veel informatie miste. Er is dus nog veel werk aan de winkel .
@Annelies: Helaas bestaan er heel weinig cursussen in gebarentaal,laat staan kunstgeschiedenis. Het is alleszins mijn bedoeling om eerst kennis van kunst te vergaren om later rondleidingen voor doven en slechthorenden in musea te realiseren. Ik heb inderdaad gemerkt dat doven veel meer aan een dove gids hebben dan een gids met tolk. Het probleem bij de rondleidingen was telkens weer de tijd, de gids moest zich aan de tijd houden en doven kunnen niet tegelijk naar de gids /tolk kijken en de kunstwerken te bekijken. Het gebeurt vaak dat de gids de rondleiding maar half afrondde,omdat ze naar de volgende groep moest! Bij dove gidsen zou het anders verlopen…en natuurlijk dient men de groepen op voorhand te verwittigen dat ze best niet te lang blijven ‘plakken’ ,anders missen ze ook weer informatie !
Bart

November 12, 2007 at 10:55 am

@Christel: als je goed kan liplezen, zoals jij en ik, is het toch te doen om de hiaten te liplezen (in afspraak met de tolk probeer ik voor bvb moeilijke vergaderingen een aantal belangrijke gebaren af te spreken, en voor de rest spreken we af om de eerste letter te spellen en de rest te articuleren. zeker als het over een onderwerp gaat waar je veel over weet, is dat prima doenbaar). Als ik afhankelijk ben van 100% liplezen tijdens een opleiding (al dan niet met FM), en dit gecombineerd met nota’s, mis ik nog steeds veel meer dan met een tolk (zeker als het een goede tolk is… er zijn er helaas ook wat met meer “beperkingen” 🙂 )
En die nota’s, die kan ik ook nog altijd krijgen als ik les volg in VGT 🙂
Voor personen die niet goed kunnen liplezen, is het grote aantal hiaten inderdaad een probleem, maar zoiets vraagt vooral tijd (vroeger waren er simpelweg geen doven die iets aan pakweg kunstgeschiedenis hadden en dus was daar ook geen gebarenschat voor nodig. Nu begint de noodzaak zich langzaam te doen voelen, en dit op heel wat domeinen (zie maar naar de hiatenprojecten rond aardrijkskunde, wiskunde,…).
@Annelies: de ideale situatie is dat er gecommuniceerd wordt in een taal die iedereen goed beheerst. Doet me denken aan een interessant artikel op (denk ik) Random Thoughts and Musings, over wanneer nu eigenlijk welke taal te gebruiken. Een voorbeeld: muziektolken vind ik in 95% van de gevallen absoluut niet zo goed. Dan lees ik liever de tekst mee. In een vergadering waar maar (ik zeg maar wat) de helft van de mensen echt goed gebarentaal kan, en de andere helft niet, is een vergadering in gebarentaal stom, want dan kan die helft evenmin volgen. Een tolk is dan nog beter. Op mijn werk wordt er tijdens vergaderingen met een kleine groep gewoon in gebaren vergaderd (enfin ja, bij mij kunnen ze het zich permitteren om te NMG’en).
Bart

November 12, 2007 at 11:12 am

@Annelies: vraag me af of de post niet op “overheard in NY” stond, en niet bij Random Thoughts…
iThought

November 12, 2007 at 11:58 am

He, Maartje, wat een grappig toeval: ik heb hen ook gemaild met vraag naar meer info over hoe dat georganiseerd zou worden (niet voor mezelf natuurlijk). En een vrouw reageerde erg frappant terug, dat er enkel bij de intake een tolk zou voorzien worden en eenmaal dat goed zat de rest van de reis wel zo kon verlopen (ja, zonder enige tolk). Want een fulltime tolk is te duur.
Dus ja, ze willen een dove persoon, maar liefst niet te doof, want anders wordt het moeilijk. Ik heb terug gereageerd onlangs, dat het mss wel duidelijk is dat niemand geïnteresseerd is in een periode Nicaragua in compleet isolement, met allerlei andere mensen alsof het een zoo is, en dat nog eens voor heel kijkend Vlaanderen. Ik deed dit wel in een zeer beleefde mail hoor. 😉 Maar ook randvoorwaarden om zo’n trip geslaagd te kunnen maken voor het merendeel van de dove bevolking. Ik ben benieuwd naar het vervolg. hi
Bart

November 12, 2007 at 12:09 pm

@Isabelle: interesting wat je daar allemaal opnoemt. Fulltime tolk te duur. Ah. We zullen zien 🙂
Christel

November 13, 2007 at 4:13 pm

@Bart: Ja, de hiaten kan de tolk alsnog articuleren of spellen,maar er zijn zoveel nieuwe kunsttermen dat het haast een onmogelijke opdracht is voor de (zelfs voor een héél goede) tolk om ze allemaal te vertalen. Een vriendin van mij,die nochtans in een doof gezin is opgegroeid en wiens moedertaal dus de gebarentaal is ,moest regelmatig docenten onderbreken om te vragen hoe de woorden of de namen te spellen. Trouwens met amper 18 tolkuren kom je er niet toe om alle lessen getolkt te krijgen. Men kan immers niet altijd rekenen op of afhangen van een tolk. Beperkingen of niet, je moet gewoon met de riemen ,die je hebt, roeien !
Annelies

November 13, 2007 at 6:33 pm

18 tolkuren? Heb/had je geen recht op onderwijstolken?
isa

November 20, 2007 at 3:50 pm

@ Christel, helemaal akkoord met wat je hier zegt: Ik heb inderdaad gemerkt dat doven veel meer aan een dove gids hebben dan een gids met tolk. Het probleem bij de rondleidingen was telkens weer de tijd, de gids moest zich aan de tijd houden en doven kunnen niet tegelijk naar de gids /tolk kijken en de kunstwerken te bekijken. Het gebeurt vaak dat de gids de rondleiding maar half afrondde,omdat ze naar de volgende groep moest!
En dan wil ik dit toch even linken aan wat er nu gebeurt door enkele tolkengroepen (alhoewel dit in het topic hoort rond de Sint die komt met de horende gebarenpieten).
Ik spreek misschien wat tegen mijn eigen winkel (tolk zijnde) maar ik ben voorstander van het feit dat een Dove persoon het nieuws brengt in VGT (niet een tolk), dat een Dove gids Dove mensen rondleidt (niet een horende gids met tolk), dat Dove mensen cabaret brengen (en niet horende met tolken) enzoverder…
Ik wou het er in de andere topic over hebben maar die is blijkbaar vervallen in een politieke discussie.
Volgens mij moet een tolk VGT goed beseffen wat hij/zij is en wat haar/zijn positie is in de Dovengemeenschap. Het concept Third Culture van Paddy Ladd is hiervoor heel interessant. Heb enkel nog maar de korte uitleg daarover gelezen in In Search of Deafhood. Maartje vertelde me dat hij daar nog een uitgebreidere publicatie over heeft, maar die las ik nog niet. Ik heb echt het gevoel dat tolken nog te veel redeneren vanuit de “helpende” rol. Tolken willen soms belangen verdedigen van en voor de Dove persoon. Maar waarom?
Zelf was ik gedurende 3 jaar ook tolk gesproken taal en ik kan me niet voorstellen dat ik zelf ging lobbyen om een studienamiddag ook voor geinteresseerde Engelstalige mensen mogelijk te maken en daarbij dan ook duidelijk aangeven dat ik die dan wel zelf zou tolken…
De vraag moet toch komen van de gebruiker?

Ik wil het initiatief van tolken zoals binnen Sign Up of Handmade of bvb de Torhoutse Vrij-dagen niet afbreken, want uiteindelijk zullen er wel Dove personen zijn die blij zijn met deze initiatieven, maar ik stel me wel vragen bij de positie / macht die tolken zichzelf (soms) toekennen.
Carolien

November 21, 2007 at 9:56 pm

@Isa: wat je zegt over de rol van een horende persoon/een tolk, vind ik goed geformuleerd. Het gaat meestal gepaard met de houding van een persoon.
Christel

November 25, 2007 at 3:10 am

@ Bart: over muziektolken gesproken !

bekijk eens : http://www.biertijd.com/mediaplayer/?itemid=721

enig idee hoe de tekst zou klinken?
Lieve

December 2, 2007 at 1:08 pm

@isa: wel, ik ben volkomen eens met jou. Het zou perfect zijn moesten Doven personen het nieuws zelf kunnen gebaren, zelf cabaret kunnen doen enzo…Ik heb zelf 1 jaar in Finland gestudeerd en ik heb daar gedurende 1 dag de Dove nieuwslezeres gevolgd die elke dag het nieuws gebaarde. Zij heeft mij getoond hoe alles te werk ging, hopelijk komen wij hier in Vlaanderen ook aan. Dus als ik zou kunnen kiezen zou ik het liefst een Dove persoon op het nieuws zien die alles zelf in zijn eerste taal kan overbrengen!
Ik denk ook dat je een tolk gesproken taal niet kunt vergelijken met een tolk Vlaamse Gebarentaal, jammer genoeg niet. Want dat zou de ideale situatie zijn.Maar zoals de meeste weten heeft ons beroep een geschiedenis achter de rug. Wie tolkte vroeger voor Dove personen? kinderen, familie,… Pas op, versta me niet verkeerd, ik zie het ook anders maar ons beroep heeft al veel evolutie meegemaakt. Alles stap voor stap. Vertaler tolk is reeds een erkend beroep maar is tolk Vlaamse Gebarentaal dit al? Gelukkig zijn er een paar jong afgestudeerde, energievolle tolken 😉 die daar verandering in willen brengen. Om even terug te komen op het nieuwstolken. Ik vrees jammer genoeg dat alles stap voor stap moet gebeuren. Dus waarom niet samenwerken? Al de krachten bundelen. Hoe zei Geert dat nu weer 😉
Ik vrees dat er eerst een tolk zal komen op het nieuws. De mensen staan er gewoon niet open voor! Jammer genoeg!
Fijne zondag!!!!
Katrien

December 2, 2007 at 7:01 pm

@ isa: Ik citeer “Tolken willen soms belangen verdedigen van en voor de Dove persoon. Maar waarom?”. Jij bent een tolk VGT én je verdedigt (daarnaast) de belangen van de Vlaamse Dovengemeenschap. Wilde je hun belangen verdedigen al onmiddellijk na het beëindigen van je studie Germaanse (en dus je eindwerk over Dove kinderen)? Of wilde je dat toen je door je tolkenopleiding ‘schrijnende’ dingen zag? Of wilde je gewoon tolk VGT worden en is daar het één en ander uit voortgevloeid? Ik bedoel maar, ik begrijp dat sommige tolken dat willen, daarmee bezig zijn door de tolkenopleiding/door tolk te zijn. En nee, dat mag en kan niet. Ze moeten zich beperken tot hun rol als tolk VGT. Maar jij hebt wel het ‘geluk’ dat je beide kan doen hé? Wat als je enkel tolk VGT was en niet bij Fevlado was kunnen beginnen? Zou het eigenlijk niet zo moeten zijn, dat een belangenverdediger geen tolk kan/mag zijn, en omgekeerd? Maar soit, dat zou dan de ideale situatie zijn. Ik weet ook dat de Dovenwereld daarvoor (voorlopig?) te klein is 🙂
marinette

December 4, 2007 at 8:26 pm

@isa: mss dat je volgende keer, als we elkaar nog eens ontmoeten, even tijd moet maken om me aan te spreken. Een ruimer beeld over de relatie Doven en tolk zou mss niet slecht zijn. Je visie is nogal bekrompen.
Werk relaties zitten echt wel ingewikkelder in elkaar dan wat jij daar schrijft.

Ik denk dat velen onder ons na 4 jaar tolk opleiding, gewoonlijk nog extra op je dagjob, je huishouden en een hoop jengelende kinderen en man, echt niet deze richting instappen om eens even “een helpende hand” uit te steken.

Nooit gehoord van interesse, je bent echt niet flatterend tegenover de ganse Dovengemaanschap!

De Dovenwereld is aan een inhaal beweging begonnen, dank zij de ontwikkeling van de hedendaagse technologie hebben ze daar nu de mogelijkheden voor en ze laten hun kansen niet liggen.

Aan de andere zijde:

Het beroep van tolk is jong en moet nog heel wat evolueren.
Zolang zijn qua uitbetaling alleen afhankelijk blijven van het Vlaams Agentschap is er zowel voor de tolken als voor de doven weinig goeds in het vooruitzicht.

Vergeet dan maar het beter niveau waar iedereen het zo over heeft, want wie wil nu in hoofdberoep een job doen waar het bestaansinkomen zo onzeker is. Wie kan zich dat veroorloven? De jongere die er nodig zijn om te tolken aan universiteiten en hoge scholen willen zeker ook wel zeker zijn van hun maandloon. (mss zie je hier een vorm van macht in maar een maandloon is nu eenmaal in deze wereld wel noodzakelijk)

Dus moeten bedrijven en allelrei instantie er van doordrongen worden dat VGT een taal in Vlaanderen is die door een groep personen wordt gebruikt.
(prima spotje en zeker voor herhaling vatbaar)

Sensibilisering is noodzakelijk…..niet alleen door de dovengemeenschap zelf maar ook door zij die er nauw mee verbonden zijn door hun beroep, een beroep kan niet evolueren zonder financiële zekerheid.

Wat je niet kent kan je ook niet lief hebben …………….hoe vaak kom je niet in contact met horenden die “……..er gewoon nog nooit hadden bij stil gestaan!” maar in samenspraak met veel plezier voor toegankelijkheid zorgen naar keuze.

Ga jij horenden (al dan niet tolken) die in samenwerking met doven initiatieven opstarten, om een gemeenschap te sensibiliseren of gewoon omdat ook zij graag eens gewoon ergens kunnen aan deelnemen samen met collega’s, familieleden en kinderen zonder hun tolkuren te moeten gebruiken, blijven stigmatiseren als “helpende hand” “als “hun plaats niet
kennend” Erg taktvol is dat niet.

ik citeer: “Ik wil het initiatief van tolken zoals binnen Sign Up of Handmade of bvb de Torhoutse Vrij-dagen niet afbreken,

………..want uiteindelijk zullen er wel Dove personen zijn die blij zijn met deze initiatieven…………….

maar ik stel me wel vragen bij de positie / macht die tolken zichzelf (soms) toekennen.

Hoe denk je dat jou positie is bij zulks schrijven?
Als Doven zou ik niet echt blij zijn met zulke uitspraak!

Alvorens je nog eens over een of ander initiatief uit te spreken kan je best even eerst wat meer informatie vragen en liefst aan de personen zelf.
Een ruimere visie zou verfrissend werken!
isa

December 5, 2007 at 6:17 pm

veel reacties en vragen…

@ Lieve: ik ben het volledig met je eens. Krachten bundelen en samenwerken. Waarschijnlijk moeten we inderdaad een paar fases doormaken vooraleer we de ideale situatie bereiken.

@ Katrien: goh. Ik vind het toch een verschil hoor. Als ik werk voor Fevlado, dan ben ik geen tolk VGT. Als ik tolk, dan verricht ik geen lobbywerk. Zoals je zelf zegt ik doe de twee jobs naast elkaar. Maar ik wil hier toch even duidelijk stellen dat als tolken of horenden SAMEN met de Dovengemeenschap voor bepaalde zaken lobbyen ik dat prima vind.
Volgens mij kan een belangenverdediger best een tolk zijn, als hij/zij de belangen van de Dovengemeenschap verdedigt.

@ Marinette. Ik wil heel graag es tijd maken om de zaken open met elkaar te bespreken. Dat antwoordde ik ook al aan Lieve op mijn eigen blog. Volgens mij staan we met onze meningen dichter bij elkaar dan je denkt.
Als ik met mijn uitspraken de Dovengemeenschap gekwetst heb, mag de Dovengemeenschap mij dat laten weten.
Eén ding wil ik wel rechtzetten. Ik heb nooit gesteld dat tolken of horenden die in samenwerking met doven initiatieven opstellen hun plaats niet kennen. Integendeel. Horenden die het samen met doven realiseren kennen hun plaats net wel! Namelijk evenwaardig.
Ik wil zeker werken aan mijn bekrompen visie om die verfrissender te maken.

Voor meer discussie, bezoek zeker eens mijn blog. Dit thema komt er ook aan bod.
Lieve

December 6, 2007 at 8:04 pm

@isa: laten we dan samen eens een pint gaan pakken 😉

Groetjes
Onno

December 10, 2007 at 10:32 am

(Als het ongepast is dat ik hier als anderslandige meepraat, dan hoor ik het graag 🙂 )

@Isa, “Als ik werk voor Fevlado, dan ben ik geen tolk VGT. Als ik tolk, dan verricht ik geen lobbywerk. Zoals je zelf zegt ik doe de twee jobs naast elkaar.”
Zo staat het ook in de (Nederlandse) beroepscode, als ik me goed herinner. Maar het lijkt me sterk dat het zo werkt. Je _bent_ namelijk wel tolk+fevladist tegelijkertijd. Je kunt het beeld van het een niet uitschakelen als je het ander doet.
Zelf probeer ik ook mijn vakken te scheiden, als ik tolk dan probeer ik niet actief mensen over m’n onderzoek te vertellen. Maar ik tolk regelmatig bij congressen e.d., en dan komt er wel eens iemand op me af die zegt: ‘wat je laatst in Woord & Gebaar schreef, is dat ook waar je onderzoek nu over gaat?’ –Wel, ik werk nu als tolk, daar mag ik niet over praten… Dat zeg ik dan meestal niet. Ik probeer op ingehouden toon wat te vertellen, verwijs mensen naar de web site, zet een misverstandje recht, en als het uit de hand loopt, moet ik ineens naar het toilet. Dat wil zeggen, als mensen overenthousiast worden en door blijven vragen. (Ja, dat komt voor ;-)).
Wat ook voorkomt, en steeds vaker omdat Nederland ook een klein land is: ik kom mensen tegen die ik ken, doof of horend, door wie ik niet als tolk aangevraagd ben, maar met wie het leuk is om in een pauze even bij te kletsen. Netwerken. Zolang dat mijn klant niet in de weg zit c.q. mijn klant me nodig heeft, voel ik me daarin niet bezwaard.
Omgekeerd komt het op de universiteit voor dat mijn horende collega’s weten dat ik ook als tolk werk, en even met een van onze dove collega’s willen praten met wat minder moeite (…). Komt ook voor. En dat doe ik dan meestal wel. Helpen, is dat. Collega’s helpen weliswaar. En ook dan voel ik me niet bezwaard, en zowel de dove als horende collega’s verwachten dan dat ik ook m’n zegje doe als dat zo uitkomt.

Anders dan Isa dus.

Om op het onderwerp terug te komen: ik ben blij dat ik als horende niet in aanmerking kom voor zo’n programma 😉
isa

December 11, 2007 at 11:44 am

@ Onno: zo anderstalig ben je niet, denk ik. Maar je bent wel anders dan ik in hoe je je twee jobs combineert ja.
Als ik tolk ben ik tolk VGT. Ik zorg er ook voor geen opdrachten aan te nemen die dicht bij mijn job binnen Fevlado aanleunen (ik weiger ook vaak zo’n opdrachten).
Die grens is voor mij erg belangrijk en ik voel dat het wel werkt.

Het is mij nog niet gebeurd dat tijdens een tolkopdracht mensen iets komen vragen over een dossier waaraan ik werk binnen Fevlado. Waarschijnlijk dankzij het feit dat ik die situaties probeer te vermijden.

Op het werk tolk ik alleen als er bvb een dringend telefoontje is voor een Dove collega of als er opeens een horende persoon voor de deur staat die geen VGT kan. Maar ik tolk geen vergaderingen bij Fevlado of ook geen gesprekjes tussen collega’s waarbij ik dan ook deelneem aan het gesprek.
In het begin gebeurde het wel es dat als er echt geen tolk kon gevonden worden, dat ik dan maar als “laatste redmiddel” ging tolken en dan vroegen de mensen me ook nog eens om mijn mening, maar dat lukt me niet.
Ofwel tolk ik ofwel neem ik actief deel aan een vergadering. Niet beide samen, dat werkt voor mezelf niet. (lichte vorm van autisme misschien? ;o) )

Dus die beroepscode kan wel in de realiteit, maar het is misschien niet steeds en niet voor iedereen nodig? Verschil moet er zijn en zolang de klant er tijdens tolkopdrachten geen bezwaar tegen maakt dat jij netwerkt, lijkt me dat geen probleem?

Ben zeker met je eens dat het een kleine wereld is en als (zoals bij jou het geval is) je naam wat gekend is binnen de gemeenschap, verbaast het me niet dat mensen de kans grijpen jou vragen te stellen als ze jou ontmoeten (of je dan op dat moment daar als tolk bent of niet maakt hen niet uit). Zeker al niet als je met interessante dingen bezig bent waar mensen overenthousiast vragen over stellen :o)
Greet

December 20, 2007 at 3:38 pm

heb al een reactie gezet op Isa haar blog maar de discussie is hier blijkbaar wat uitgebreider. als je kijkt naar het culturele aanbod van horende mensen, dan is het aantal optredens en rondleidingen die toegankelijk zijn voor doven toch erg weinig. ik vind het zelf dus een goede zaak dat er meer getolkt wordt. voor mij hoeft de vraag niet per se van de dove persoon zelf te komen. optredens van artiesten of kunsttentoonstellingen komen er toch ook niet op vraag van horende mensen?? het wordt georganiseerd en men is er blij als er volk op afkomt. zo bekijk ik de getolkte optredens ook als een soort van aanbod. de mogelijkheid om er als dove persoon naar toe te gaan is er en ik kies zelf uit wat me interesseert en wat niet.
Anonymous

January 18, 2008 at 10:37 pm

om nog eens terug te komen op het media gebeuren. Het gaat erom te kijken hoe mensen met een handikap reageren op een opdravertje in de media. Gans dat ding wordt gescript nietwaar. Wat doen ze met de opnames, welke passages worden wel getoond, welke niet. Heb je daar inspraak in? Mag je meebeslissen hoe zaken in beeld worden gebracht? Mag je het programma zelf meemaken? Zou je anders doen als je weet da
Anonymous

January 18, 2008 at 10:39 pm

…t het allemaal voor het opdringerige oog van de camera
Anonymous

January 18, 2008 at 10:50 pm

…gebeurt. Hoe zou je zelf zo’n programma ineensteken? Wat word van je verwacht en welk effekt heeft het altijd spiedende oog van de camera op je? Je gaat gewoon dingen doen die je anders niet zou doen en als je niet echt meedoet zoals het gescript wordt, wees zeker dat je uit het verhaal wordt gehaald. Ik herinner me uit expeditie Robinson dat zo’n iemand die niet echt goed in het ding zat, publiekelijk voor de camera (het werd zo uitgezonden) aan de schandpaal werd genageld. Moet kunnen? Neen, helemaal niet.

Paul Virilio spreekt over het affekttotalitarisme van de huidige media.

sorry van die 3 mails, mijn vingers zijn te dik, hahaha

lucas
Pigs can fly » Blog Archive » ‘Voorbij de grens’

September 8, 2008 at 10:20 pm

[…] Ik had vorige week zitten piekeren of ik wel wou kijken naar de eerste aflevering, want ik vond het nog steeds maar niks eigenlijk en had geen zin om naar een hoopje zielig doen te gaan kijken. Maar mijn […]