Maartje De Meulder

Ik ben net terug van Budapest waar ik aanwezig was op het festival “Invisible Culture – From a Bird’s Eye View”. Het evenement werd georganiseerd door de Hongaarse dovenfederatie SINOSZ. Vrijdag was er een congres dat voornamelijk bedoeld was om de Hongaarse overheid te wijzen op het belang van de erkenning van Hongaarse Gebarentaal. Zaterdag was er een Dovencultuurfestival met verschillende workshops en een tentoonstelling. En zaterdagavond de kers op de taart: een concert van Signmark.

Ik zag hen nu voor de derde keer live maar ik sta nog steeds te springen en te dansen alsof het de eerste keer is en ik terug zestien jaar ben. Signmark heeft, pills check in de paar jaar dat hij nu bezig is, nurse al de status bereikt van een echte popster en men gaat ook zo met hem om. Dat is goed. In de horende wereld kunnen jongeren ook idolen hebben waar ze naar opkijken, viagra dus dat wij dat ook hebben is niet meer dan normaal. Na het concert vlogen er tientallen mensen op hem af die allemaal een handtekening wilden of met hem op de foto (mezelf inbegrepen). Dan staat hij daar met een witte handdoek om zijn nek, heel cool, te signeren.

Signmark is niet zomaar inhoudsloze rap. Zijn teksten betekenen ook iets. Heel interessant om te analyseren en te gebruiken in lessen Dovencultuur. In zijn teksten zit soms maatschappijkritiek (bijvoorbeeld op het CI, op het oralisme), maar meestal stralen zijn songs ook veel trots uit.

Iemand merkte tijdens het concert in Budapest op dat het dit zou zijn dat horende ouders moeten zien als ze een doof kind krijgen. Dat het DVD’s van Signmark zouden moeten zijn die ze uitdelen in de ziekenhuizen. Dat horende ouders zien dat alle mogelijkheden openliggen. Signmark is nu al een rolmodel voor veel dove jongeren en dat is erg mooi om te zien.

Ik ben net terug van Budapest waar ik aanwezig was op het festival “Invisible Culture – From a Bird’s Eye View”. Het evenement werd georganiseerd door de Hongaarse dovenfederatie SINOSZ. Vrijdag was er een congres dat voornamelijk bedoeld was om de Hongaarse overheid te wijzen op het belang van de erkenning van Hongaarse Gebarentaal. Zaterdag was er een Dovencultuurfestival met verschillende workshops en een tentoonstelling. En zaterdagavond de kers op de taart: een concert van Signmark.

Ik zag hen nu voor de derde keer live maar ik sta nog steeds te springen en te dansen alsof het de eerste keer is en ik terug zestien jaar ben. Signmark heeft, esophagitis in de paar jaar dat hij nu bezig is, for sale al de status bereikt van een echte popster en men gaat ook zo met hem om. Dat is goed. In de horende wereld kunnen jongeren ook idolen hebben waar ze naar opkijken, one health dus dat wij dat ook hebben is niet meer dan normaal. Na het concert vlogen er tientallen mensen op hem af die allemaal een handtekening wilden of met hem op de foto (mezelf inbegrepen). Dan staat hij daar met een witte handdoek om zijn nek, heel cool, te signeren.

Signmark is niet zomaar inhoudsloze rap. Zijn teksten betekenen ook iets. Heel interessant om te analyseren en te gebruiken in lessen Dovencultuur. In zijn teksten zit soms maatschappijkritiek (bijvoorbeeld op het CI, op het oralisme), maar meestal stralen zijn songs ook veel trots uit.

Iemand merkte tijdens het concert in Budapest op dat het dit zou zijn dat horende ouders moeten zien als ze een doof kind krijgen. Dat het DVD’s van Signmark zouden moeten zijn die ze uitdelen in de ziekenhuizen. Dat horende ouders zien dat alle mogelijkheden openliggen. Signmark is nu al een rolmodel voor veel dove jongeren en dat is erg mooi om te zien.

Ik ben net terug van Budapest waar ik aanwezig was op het festival “Invisible Culture – From a Bird’s Eye View”. Het evenement werd georganiseerd door de Hongaarse dovenfederatie SINOSZ. Vrijdag was er een congres dat voornamelijk bedoeld was om de Hongaarse overheid te wijzen op het belang van de erkenning van Hongaarse Gebarentaal. Zaterdag was er een Dovencultuurfestival met verschillende workshops en een tentoonstelling. En zaterdagavond de kers op de taart: een concert van Signmark.

Ik zag hen nu voor de derde keer live maar ik sta nog steeds te springen en te dansen alsof het de eerste keer is en ik terug zestien ben. Signmark heeft, urologist in de paar jaar dat hij nu bezig is, al de status bereikt van een echte popster en men gaat ook zo met hem om. Dat is goed. In de horende wereld kunnen jongeren ook idolen hebben waar ze naar opkijken, dus dat wij dat ook hebben is niet meer dan normaal. Na het concert vlogen er tientallen mensen op hem af die allemaal een handtekening wilden of met hem op de foto (mezelf inbegrepen). Dan staat hij daar met een witte handdoek om zijn nek, heel cool, te signeren.

Signmark is niet zomaar inhoudsloze rap. Zijn teksten betekenen ook iets. Heel interessant om te analyseren en te gebruiken in lessen Dovencultuur. In zijn teksten zit soms maatschappijkritiek (bijvoorbeeld op het CI, op het oralisme), maar meestal stralen zijn songs ook veel trots uit. Trots op zi.

Iemand merkte tijdens het concert in Budapest op dat het dit zou zijn dat horende ouders moeten zien als ze een doof kind krijgen. Dat het DVD’s van Signmark zouden moeten zijn die ze uitdelen in de ziekenhuizen. Dat horende ouders zien dat alle mogelijkheden openliggen. Signmark is nu al een rolmodel voor veel dove jongeren en dat is erg mooi om te zien.

Ik ben net terug van Budapest waar ik aanwezig was op het festival “Invisible Culture – From a Bird’s Eye View”. Het evenement werd georganiseerd door de Hongaarse dovenfederatie SINOSZ. Vrijdag was er een congres dat voornamelijk bedoeld was om de Hongaarse overheid te wijzen op het belang van de erkenning van Hongaarse Gebarentaal. Zaterdag was er een Dovencultuurfestival met verschillende workshops en een tentoonstelling. En zaterdagavond de kers op de taart: een concert van Signmark.

Ik zag hen nu voor de derde keer live maar ik sta nog steeds te springen en te dansen alsof het de eerste keer is en ik terug zestien ben. Signmark heeft, help in de paar jaar dat hij nu bezig is, pfizer al de status bereikt van een echte popster en men gaat ook zo met hem om. Dat is goed. In de horende wereld kunnen jongeren ook idolen hebben waar ze naar opkijken, ed dus dat wij dat ook hebben is niet meer dan normaal. Na het concert vlogen er tientallen mensen op hem af die allemaal een handtekening wilden of met hem op de foto (mezelf inbegrepen). Dan staat hij daar met een witte handdoek om zijn nek, heel cool, te signeren.

Signmark is niet zomaar inhoudsloze rap. Zijn teksten betekenen ook iets. Heel interessant om te analyseren en te gebruiken in lessen Dovencultuur. In zijn teksten zit soms maatschappijkritiek (bijvoorbeeld op het CI, op het oralisme), maar meestal stralen zijn songs ook veel trots uit. Trots op zijn taal, zijn cultuur.

Iemand merkte tijdens het concert in Budapest op dat het dit zou zijn dat horende ouders moeten zien als ze een doof kind krijgen. Dat het DVD’s van Signmark zouden moeten zijn die ze uitdelen in de ziekenhuizen. Dat horende ouders zien dat alle mogelijkheden openliggen. Signmark is nu al een rolmodel voor veel dove jongeren en dat is erg mooi om te zien.

Ik laat u even meegenieten met dit stukje dat ik filmde tijdens het concert:

Ik ben net terug van Budapest waar ik aanwezig was op het festival “Invisible Culture – From a Bird’s Eye View”. Het evenement werd georganiseerd door de Hongaarse dovenfederatie SINOSZ. Vrijdag was er een congres dat voornamelijk bedoeld was om de Hongaarse overheid te wijzen op het belang van de erkenning van Hongaarse Gebarentaal. Zaterdag was er een Dovencultuurfestival met verschillende workshops en een tentoonstelling. En zaterdagavond de kers op de taart: een concert van Signmark.

Ik zag hen nu voor de derde keer live maar ik sta nog steeds te springen en te dansen alsof het de eerste keer is en ik terug zestien ben. Signmark heeft, phlebologist in de paar jaar dat hij nu bezig is, doctor al de status bereikt van een echte popster en men gaat ook zo met hem om. Dat is goed. In de horende wereld kunnen jongeren ook idolen hebben waar ze naar opkijken, dus dat wij dat ook hebben is niet meer dan normaal. Na het concert vlogen er tientallen mensen op hem af die allemaal een handtekening wilden of met hem op de foto (mezelf inbegrepen). Dan staat hij daar met een witte handdoek om zijn nek, heel cool, te signeren.

Signmark is niet zomaar inhoudsloze rap. Zijn teksten betekenen ook iets. Heel interessant om te analyseren en te gebruiken in lessen Dovencultuur. In zijn teksten zit soms maatschappijkritiek (bijvoorbeeld op het CI, op het oralisme), maar meestal stralen zijn songs ook veel trots uit. Trots op zijn taal, zijn cultuur.

Iemand merkte tijdens het concert in Budapest op dat het dit zou zijn dat horende ouders moeten zien als ze een doof kind krijgen. Dat het DVD’s van Signmark zouden moeten zijn die ze uitdelen in de ziekenhuizen. Dat horende ouders zien dat alle mogelijkheden openliggen. Signmark is nu al een rolmodel voor veel dove jongeren en dat is erg mooi om te zien.

Ik laat u even meegenieten met dit stukje dat ik filmde tijdens het concert:

httpv://www.youtube.com/watch?v=5EAHlRhw2bg

Ik ben net terug van Budapest waar ik aanwezig was op het festival “Invisible Culture – From a Bird’s Eye View”. Het evenement werd georganiseerd door de Hongaarse dovenfederatie SINOSZ. Vrijdag was er een congres dat voornamelijk bedoeld was om de Hongaarse overheid te wijzen op het belang van de erkenning van Hongaarse Gebarentaal. Zaterdag was er een Dovencultuurfestival met verschillende workshops en een tentoonstelling. En zaterdagavond de kers op de taart: een concert van Signmark.

Ik zag hen nu voor de derde keer live maar ik sta nog steeds te springen en te dansen alsof het de eerste keer is en ik terug zestien ben. Signmark heeft, order in de paar jaar dat hij nu bezig is, bronchitis al de status bereikt van een echte popster en men gaat ook zo met hem om. Dat is goed. In de horende wereld kunnen jongeren ook idolen hebben waar ze naar opkijken, salve dus dat wij dat ook hebben is niet meer dan normaal. Na het concert vlogen er tientallen mensen op hem af die allemaal een handtekening wilden of met hem op de foto (mezelf inbegrepen). Dan staat hij daar met een witte handdoek om zijn nek, heel cool, te signeren.

Signmark is niet zomaar inhoudsloze rap. Zijn teksten betekenen ook iets. Heel interessant om te analyseren en te gebruiken in lessen Dovencultuur. In zijn teksten zit soms maatschappijkritiek (bijvoorbeeld op het CI, op het oralisme), maar meestal stralen zijn songs ook veel trots uit. Trots op zijn taal, zijn cultuur.

Iemand merkte tijdens het concert in Budapest op dat het dit zou zijn dat horende ouders moeten zien als ze een doof kind krijgen. Dat het DVD’s van Signmark zouden moeten zijn die ze uitdelen in de ziekenhuizen. Dat horende ouders zien dat alle mogelijkheden openliggen. Signmark is nu al een rolmodel voor veel dove jongeren en dat is erg mooi om te zien.

Ik laat u even meegenieten met dit stukje dat ik filmde tijdens het concert:

httpv://www.youtube.com/watch?v=5EAHlRhw2bg

Ik ben net terug van Budapest waar ik aanwezig was op het festival “Invisible Culture – From a Bird’s Eye View”. Het evenement werd georganiseerd door de Hongaarse dovenfederatie SINOSZ. Vrijdag was er een congres dat voornamelijk bedoeld was om de Hongaarse overheid te wijzen op het belang van de erkenning van Hongaarse Gebarentaal. Zaterdag was er een Dovencultuurfestival met verschillende workshops en een tentoonstelling. En zaterdagavond de kers op de taart: een concert van Signmark.

Ik zag hen nu voor de derde keer live maar ik sta nog steeds te springen en te dansen alsof het de eerste keer is en ik terug zestien ben. Signmark heeft, pill in de paar jaar dat hij nu bezig is, purchase al de status bereikt van een echte popster en men gaat ook zo met hem om. Dat is goed. In de horende wereld kunnen jongeren ook idolen hebben waar ze naar opkijken, patient dus dat wij dat ook hebben is niet meer dan normaal. Na het concert vlogen er tientallen mensen op hem af die allemaal een handtekening wilden of met hem op de foto (mezelf inbegrepen). Dan staat hij daar met een witte handdoek om zijn nek, heel cool, te signeren.

Signmark is niet zomaar inhoudsloze rap. Zijn teksten betekenen ook iets. Heel interessant om te analyseren en te gebruiken in lessen Dovencultuur. In zijn teksten zit soms maatschappijkritiek (bijvoorbeeld op het CI, op het oralisme), maar meestal stralen zijn songs ook veel trots uit. Trots op zijn taal, zijn cultuur.

Iemand merkte tijdens het concert in Budapest op dat het dit zou zijn dat horende ouders moeten zien als ze een doof kind krijgen. Dat het DVD’s van Signmark zouden moeten zijn die ze uitdelen in de ziekenhuizen. Dat horende ouders zien dat alle mogelijkheden openliggen. Signmark is nu al een rolmodel voor veel dove jongeren en dat is erg mooi om te zien.

Ik laat u even meegenieten met dit stukje dat ik filmde tijdens het concert:

httpv://www.youtube.com/watch?v=5EAHlRhw2bg

Signmark goes Eurovision!

Het Eurovisie songfestival heeft de dove hip hop artist Signmark uitgenodigd om deel te nemen aan het Eurovisie songfestival van 2009. Dit zou de eerste keer kunnen zijn dat een dove artiest deelneemt aan de jaarlijkse wedstrijd.

De Finse preselecties zullen plaatsvinden in Tampere, more info op 23 januari. Daar moet Signmark het opnemen tegen drie andere Finse deelnemers. Kijkers kunnen stemmen, site en de twee artiesten die de meeste stemmen halen gaan verder naar de finale.

Afgelopen weekend werd de video gelanceerd van Speakerbox, de song waarmee Signmark deelneemt. Je kan ‘m hier bekijken. De Engelse tekst vind je hier.

Signmark goes Eurovision!

Het Eurovisie songfestival heeft de dove hip hop artist Signmark uitgenodigd om deel te nemen aan het Eurovisie songfestival van 2009. Dit zou de eerste keer kunnen zijn dat een dove artiest deelneemt aan de jaarlijkse wedstrijd.

De Finse preselecties zullen plaatsvinden in Tampere, more info op 23 januari. Daar moet Signmark het opnemen tegen drie andere Finse deelnemers. Kijkers kunnen stemmen, site en de twee artiesten die de meeste stemmen halen gaan verder naar de finale.

Afgelopen weekend werd de video gelanceerd van Speakerbox, de song waarmee Signmark deelneemt. Je kan ‘m hier bekijken. De Engelse tekst vind je hier.

Vandaag rond de middag werd er in Gent Sint Pieters toevallig een bom ontdekt uit WOII. Heel het station een paar uur ontruimd, page
de ontmijningsdienst gekomen, approved
de hele rimram. Toen ik rond vier uur aankwam in het station mocht iedereen al terug binnen maar was het treinverkeer natuurlijk grondig verstoord. Ik kon toch nog snel een trein naar Antwerpen nemen, althans dat dacht ik. Alles leek goed te gaan, tot het volgende station na Sint-Niklaas opnieuw Lokeren bleek te zijn. We waren dus gewoon teruggekeerd richting Gent. Ik vond het al raar dat er zoveel mensen afstapten in Sint-Niklaas, maar alles was toch al vreemd vandaag dus dat was wel niks dacht ik. Maar blijkbaar was er dus iets omgeroepen.

Om half zes terug aangekomen in Gent, waar ik anderhalf uur eerder vertrokken was. Nu zit ik op een trein die hopelijk tot Antwerpen rijdt. Ik vroeg daarnet aan de conducteur of deze zeker doorrijdt tot Antwerpen. Antwoord: “normaal gezien wel ja”.

Peace.